Opnieuw een mooi, klein, fijn boeleke in huis en opnieuw zitten we met een variabele planning ‘s avonds. Of beter, geen planning. Nee, dat ook niet, een beetje planning.
Zoals vanavond; mijn Sien was het huis uit, ik zou strijken én nog wat werk verzetten. Toegegeven, het was een beetje ambitieus. :)
Hoe is de avond verlopen?
Strijkplank nemen, beginnen strijken … daar was ons Nienke.
Het is zo’n schatje dus valt ze in slaap in mijn armen.
Beginnen strijken … daar was ons Nienke.
Het is zo’n schatje dus valt ze in slaap in mijn armen.
Verder strijken … daar was ons Nienke.
Het is zo’n schatje dus valt ze in slaap in mijn armen.
Verder strijken … daar was mijn Sien.
Strijk gedaan (voorlopig).
Ondertussen is het te laat om nog iets anders te doen.
Uit ervaring weet ik dat dat betert. Maar nu nog niet.
